130814: Przywitanie Nowego Roku w Japonii | cz. 2

Pierwsza część: Przywitanie Nowego Roku w Japonii.

2-3 STYCZNIA

W te dni Japończycy zajmują się głównie zabawą i myślą o swoich marzeniach. Popularną zabawą jest puszczanie latawców oraz karuta - gra karciana. W Karutę gra się kartami - na każdej z nich napisany jest, na przykład, poemat, który należy rozpoznać. Jest to popularna gra w szkołach podstawowych, które mają na celu poprawić znajomość danego tematu.

Dla zainteresowanych, którzy znają zasady karuty, a nie mieli okazji zagrać pomimo dobrych chęci.

PO NOWYM ROKU

Inne obrzędy Nowego Roku trwają do początku lutego. Do jednego z takich rytuałów wlicza się spożywanie nanakusagayu. Jest to kleik na 7 ziołach, który należy spożyć 7 stycznia, by chronił przed 7 rodzajami chorób. Dopiero po tym dniu można schować kadomatsu.

7 ziół, które składają się na nanakusagayu - bazylia, rzeżucha wodna, kolendra, mizuna, mitsuba, shungiku oraz rzepa.

11 stycznia należy zjeść kagamimochi - podwójny placek ryżowy z noworocznymi symbolami na czele. Jest tak twardy, że trzeba rozbijać go młotkiem, ale gdy zostanie pokrojony, według tradycji zniszczone zostaną szanse na szczęście w życiu. Kagamimochi spożywa się z zupą, zaś sama ceremonia spożywania zwie się kagamibiraki.

Rodzinne obrzędy całkowicie kończą się 14 stycznia. Japończycy palą w ogniskach noworoczne ozdoby oraz bawią się. Tego dnia również popularne jest zawieranie umów przedmałżeńskich, gdyż uważany jest za najlepszy do tego czas.

A teraz krótki dodatek do posta o treści absolutnie niezwiązanej z tematem notatki. =w=

7 zaskakujących rzeczy, który nie są postrzegane jako niegrzeczne w Japonii

1. Podniesienie głosu w restauracji~

Kiedy w japońskiej restauracji potrzeba kelnera, dopuszczalne jest krzyknięcie "sumimasen!" ("przepraszam!").

2. Popchnięcie w pociągu.

Pociągi w Tokio są zbyt zatłoczone, by za każdym razem, gdy potrzeba przejścia, wykrzykiwać przeprosiny. Wystarczy tylko łagodnie popchnąć Japończyka, by wyjść lub wejść do pociągu.

3. Kategoryczny zakaz napiwków!

Zakaz to zakaz, po co to rozwijać? Polityka napiwków jest bardziej stresująca od polityki cookies, gdyż tu obrywa i kelner, i klient. Bez rozdawania napiwków na prawo i lewo obsługa czuje się bardziej zrelaksowana. Fantastycznie, nieprawdaż? xD

4. Drzwi, których nikt nie przytrzyma dla nieznajomego...

To mało prawdopodobne, że ktoś przytrzyma drzwi dla zupełnie obcego sobie człowieka. W kulturze Japonii nie obowiązuje też niezapisana dla mężczyzn zasada, według której powinien przytrzymać kobiecie drzwi. Nie znaczy to jednak, że Japończykom brak "rycerskości" - ta cecha nie jest związana z otwieraniem drzwi.

5. Unikanie pytania.

Japończycy nie mówią złych rzeczy bezpośrednio. Krytyka jest przez nich zazwyczaj zmiękczona - trzeba czytać między wierszami, żeby ją znaleźć. Są również skłonni do pochlebstw, mimo, że nie zawsze są one zgodne z prawdą - przykładem na to może być skomplementowanie język japońskiego turysty, podczas, gdy w rzeczywistości jest on fatalny. Nie znaczy to jednak, że Japończycy nie mówią otwarcie swojego zdania.

6. Jedzenie sushi rękoma.

To dopuszczalne jeść w ten sposób każdą odmianę sushi, aczkolwiek bardziej jest to powszechne u mężczyzn, niż u kobiet.

7. ...siorbanie.

Japończycy zaskakują nas po raz kolejny... Podczas jedzenia gorącego lub zimnego makaronu głośne siorbanie jest uważane za grzeczne.

ŹRÓDŁA:

google | tłumaczenie z wikipedii | tłumaczenie ze strony

Pozdrawiam, Yumi~

Pytania i zastrzeżenia w komentarzach. :3

130807: Won południowokoreański

Won południowokoreański (대한민국 원) jest oficjalną walutą Korei Południowej. Jego symbol to ₩, a międzynarodowy skrót to KRW. Won dzieli się na 100 jeonów (dzonów) (전), jednakże tylko teoretycznie - nie są używane na co dzień. Stary "won" był powiązany z japońskim jenem i chińskim yuanem. W hanji był zapisywany jako 圓 i był powiązany z chińskim znakiem 圓 (yuan), który oznacza "okrągły kształt". Won był podzielony na 100 jeonów, które w hanji zapisywano jako 錢, pokrewne do chińskiego znaku 錢 (qian), który oznacza "pieniądze".

Obecny won jest zapisywany tylko w hangulu.

1 ₩ = ok. 0,0028 zł

Won południowokoreański stał się oficjalną walutą Korei Południowej w 1962 roku, kiedy wycofano hwana południowokoreańskiego. Jednakże był używany także w latach 1945-1953.

Gdy Korea była pod okupacją japońską używano w niej koreańskich jenów. Jednak po II Wojnie Światowej Korea podzieliła się na dwa oddzielne państwa i zarówno na Północy i Południu zaczęto używać wonów. Pierwszy południowokoreański won podzielony był na 100 jeonów. W 1953 roku won został zastąpiony przez hwana (1 hwan = 100 wonów). Do wona powrócono w 1962 roku. Obecnie w obiegu są monety o nominałach 1, 5, 10, 50, 100 i 500 wonów, a także banknoty o nominałach 1000, 5000, 10000 i 50000 wonów.

Co znajduje się na poszczególnych banknotach i monetach

Banknoty:

Na banknocie o nominale 50000 wonów znajduje się Shin Saimdang  - koreańska artystka, pisarka i matka Yulgoka, którego wizerunek znajduje się na banknocie o nomiale 5000 wonów.

Banknot 10000 wonowy zdobi podobizna króla Sejonga Wielkiego, który opracował znany do dzisiaj koreański alfabet hangul.

Podobizna Yi I, znanego także jako Yulgoka, widnieje na banknocie 5000 wonów. Był on koreańskim filozofem i uczonym konfucjańskim.

Wizerunek Yi Hwanga widnieje na banknocie o nominale 1000 wonów. Był on jednym z najznamienitszych konfucjanistów Korei.

Monety: 

1 won - Róża Szaronu (ketmia syryjska),  narodowy kwiat Korei Południowej.
5 wonów - Geobukseon, czyli "statek-żółw". Typ okrętu wojennego, które był używany podczas dynastii Joseon przez Królewską Marynarkę Wojenną.
10 wonów - Dabotap Pagoda.
50 wonów - źdźbło ryżu.
100 wonów - Yi Sunsin, wódz koreańskiej marynarki wojennej.

500 wonów - Żuraw mandżurski.