130814: Przywitanie Nowego Roku w Japonii | cz. 2

Pierwsza część: Przywitanie Nowego Roku w Japonii.

2-3 STYCZNIA

W te dni Japończycy zajmują się głównie zabawą i myślą o swoich marzeniach. Popularną zabawą jest puszczanie latawców oraz karuta - gra karciana. W Karutę gra się kartami - na każdej z nich napisany jest, na przykład, poemat, który należy rozpoznać. Jest to popularna gra w szkołach podstawowych, które mają na celu poprawić znajomość danego tematu.

Dla zainteresowanych, którzy znają zasady karuty, a nie mieli okazji zagrać pomimo dobrych chęci.

PO NOWYM ROKU

Inne obrzędy Nowego Roku trwają do początku lutego. Do jednego z takich rytuałów wlicza się spożywanie nanakusagayu. Jest to kleik na 7 ziołach, który należy spożyć 7 stycznia, by chronił przed 7 rodzajami chorób. Dopiero po tym dniu można schować kadomatsu.

7 ziół, które składają się na nanakusagayu - bazylia, rzeżucha wodna, kolendra, mizuna, mitsuba, shungiku oraz rzepa.

11 stycznia należy zjeść kagamimochi - podwójny placek ryżowy z noworocznymi symbolami na czele. Jest tak twardy, że trzeba rozbijać go młotkiem, ale gdy zostanie pokrojony, według tradycji zniszczone zostaną szanse na szczęście w życiu. Kagamimochi spożywa się z zupą, zaś sama ceremonia spożywania zwie się kagamibiraki.

Rodzinne obrzędy całkowicie kończą się 14 stycznia. Japończycy palą w ogniskach noworoczne ozdoby oraz bawią się. Tego dnia również popularne jest zawieranie umów przedmałżeńskich, gdyż uważany jest za najlepszy do tego czas.

A teraz krótki dodatek do posta o treści absolutnie niezwiązanej z tematem notatki. =w=

7 zaskakujących rzeczy, który nie są postrzegane jako niegrzeczne w Japonii

1. Podniesienie głosu w restauracji~

Kiedy w japońskiej restauracji potrzeba kelnera, dopuszczalne jest krzyknięcie "sumimasen!" ("przepraszam!").

2. Popchnięcie w pociągu.

Pociągi w Tokio są zbyt zatłoczone, by za każdym razem, gdy potrzeba przejścia, wykrzykiwać przeprosiny. Wystarczy tylko łagodnie popchnąć Japończyka, by wyjść lub wejść do pociągu.

3. Kategoryczny zakaz napiwków!

Zakaz to zakaz, po co to rozwijać? Polityka napiwków jest bardziej stresująca od polityki cookies, gdyż tu obrywa i kelner, i klient. Bez rozdawania napiwków na prawo i lewo obsługa czuje się bardziej zrelaksowana. Fantastycznie, nieprawdaż? xD

4. Drzwi, których nikt nie przytrzyma dla nieznajomego...

To mało prawdopodobne, że ktoś przytrzyma drzwi dla zupełnie obcego sobie człowieka. W kulturze Japonii nie obowiązuje też niezapisana dla mężczyzn zasada, według której powinien przytrzymać kobiecie drzwi. Nie znaczy to jednak, że Japończykom brak "rycerskości" - ta cecha nie jest związana z otwieraniem drzwi.

5. Unikanie pytania.

Japończycy nie mówią złych rzeczy bezpośrednio. Krytyka jest przez nich zazwyczaj zmiękczona - trzeba czytać między wierszami, żeby ją znaleźć. Są również skłonni do pochlebstw, mimo, że nie zawsze są one zgodne z prawdą - przykładem na to może być skomplementowanie język japońskiego turysty, podczas, gdy w rzeczywistości jest on fatalny. Nie znaczy to jednak, że Japończycy nie mówią otwarcie swojego zdania.

6. Jedzenie sushi rękoma.

To dopuszczalne jeść w ten sposób każdą odmianę sushi, aczkolwiek bardziej jest to powszechne u mężczyzn, niż u kobiet.

7. ...siorbanie.

Japończycy zaskakują nas po raz kolejny... Podczas jedzenia gorącego lub zimnego makaronu głośne siorbanie jest uważane za grzeczne.

ŹRÓDŁA:

google | tłumaczenie z wikipedii | tłumaczenie ze strony

Pozdrawiam, Yumi~

Pytania i zastrzeżenia w komentarzach. :3

130807: Won południowokoreański

Won południowokoreański (대한민국 원) jest oficjalną walutą Korei Południowej. Jego symbol to ₩, a międzynarodowy skrót to KRW. Won dzieli się na 100 jeonów (dzonów) (전), jednakże tylko teoretycznie - nie są używane na co dzień. Stary "won" był powiązany z japońskim jenem i chińskim yuanem. W hanji był zapisywany jako 圓 i był powiązany z chińskim znakiem 圓 (yuan), który oznacza "okrągły kształt". Won był podzielony na 100 jeonów, które w hanji zapisywano jako 錢, pokrewne do chińskiego znaku 錢 (qian), który oznacza "pieniądze".

Obecny won jest zapisywany tylko w hangulu.

1 ₩ = ok. 0,0028 zł

Won południowokoreański stał się oficjalną walutą Korei Południowej w 1962 roku, kiedy wycofano hwana południowokoreańskiego. Jednakże był używany także w latach 1945-1953.

Gdy Korea była pod okupacją japońską używano w niej koreańskich jenów. Jednak po II Wojnie Światowej Korea podzieliła się na dwa oddzielne państwa i zarówno na Północy i Południu zaczęto używać wonów. Pierwszy południowokoreański won podzielony był na 100 jeonów. W 1953 roku won został zastąpiony przez hwana (1 hwan = 100 wonów). Do wona powrócono w 1962 roku. Obecnie w obiegu są monety o nominałach 1, 5, 10, 50, 100 i 500 wonów, a także banknoty o nominałach 1000, 5000, 10000 i 50000 wonów.

Co znajduje się na poszczególnych banknotach i monetach

Banknoty:

Na banknocie o nominale 50000 wonów znajduje się Shin Saimdang  - koreańska artystka, pisarka i matka Yulgoka, którego wizerunek znajduje się na banknocie o nomiale 5000 wonów.

Banknot 10000 wonowy zdobi podobizna króla Sejonga Wielkiego, który opracował znany do dzisiaj koreański alfabet hangul.

Podobizna Yi I, znanego także jako Yulgoka, widnieje na banknocie 5000 wonów. Był on koreańskim filozofem i uczonym konfucjańskim.

Wizerunek Yi Hwanga widnieje na banknocie o nominale 1000 wonów. Był on jednym z najznamienitszych konfucjanistów Korei.

Monety: 

1 won - Róża Szaronu (ketmia syryjska),  narodowy kwiat Korei Południowej.
5 wonów - Geobukseon, czyli "statek-żółw". Typ okrętu wojennego, które był używany podczas dynastii Joseon przez Królewską Marynarkę Wojenną.
10 wonów - Dabotap Pagoda.
50 wonów - źdźbło ryżu.
100 wonów - Yi Sunsin, wódz koreańskiej marynarki wojennej.

500 wonów - Żuraw mandżurski.  

130720: Etykieta japońska - ukłony.

Yo~!

Po długim czasie nieobecności, wynikającym z braku pomysłów na temat przewodni notki, wróciłam z głową pełną planów. Dzisiejszy post będzie o podstawie etykiety japońskiej - o ukłonie.

Domyślam się, że dla wielu nie będzie to nic nowego. Dla niepoinformowanych, ukłon jest ciągle podstawowym, ważnym powitaniem, który jest używany w wielu sytuacjach, od podziękowania za prezent, przeprosiny oraz wyrażanie pokory. W Japonii ukłony zyskały wielką popularność - powitanie bez bezpośredniego kontaktu jest bardzo korzystne dla Japończyków, znając ich przezorność. Podczas takiego uniwersalnego gestu nie wolno patrzeć w oczy, gdyż jest to odczytywane jako oznaka arogancji. 

Na tych ilustracjach pierwsza kobieta przedstawia nam ukłon eshaku, zaś druga i trzecia ukazują granice ukłonu saikeirei.

Wyróżniamy trzy ukłony:

- eshaku (15°)

- keirei (30°)

- oraz saikeirei (45° - 90°).

Każdy z nich jest przeznaczony dla innych osób, w zależności od szacunku. Głębokość ukłonu oraz czas jego wykonywania zależy od różnych sytuacji. Najczęściej spotykanym ukłonem jest nieformalne eshaku. Używa się go do znajomych oraz ludzi nam równych. Kąt pochylenia tułowia może wynosić do ok. 15°.
Zwracając się do szefa lub do kogoś wyższego rangą należy wyrazić szacunek ukłonem wynoszącym ok. 30°. Taki ukłon nazywa się keirei. 
Najgłębszym wyrażeniem szacunku jest pokłon od 45° do 90°, czyli saikeirei. Używany jest zazwyczaj wobec osób starszych i tych, wobec których powinniśmy odczuwać respekt - takimi osobami może być np. rodzina Cesarza. Przy pochyleniu tułowia, taki ukłon powinien trwać około 2-3 sekund.Istnieje też inny, szczególny pokłon. Używają go głównie mężczyźni, którzy proszą ojca ukochanej o rękę, czyli pokłon parterowy na podłodze. 

Dołączam też krótkie wideo, w którym Japonka przedstawia ułożenie rąk podczas ukłonu kobiety i mężczyzny:

Jak widać, mężczyzna podczas ukłonu musi trzymać ręce wzdłuż swojego ciała, zaś kobieta z przodu, trzymając lewą rękę na prawej. 

Etykieta japońska nie wymaga ukłonu od cudzoziemców, aczkolwiek są zobowiązani do podania ręki.

Pospolitym błędem jest także ukłon z podaniem ręki, co przydarzyło się również prezydentowi USA. Trzeba wiedzieć, że trzeba się albo pokłonić, albo podać rękę. Często także można się pokłonić, a następnie uścisnąć dłoń.

Niekiedy podczas spotkania w sytuacji formalnej, wystarczy zaczekać na to, co zrobi japoński biznesmen - i uczynić to samo.

Kiedy należy się ukłonić?

- podczas pozdrowienia. Pospolitym jest lekki ukłon (10°) do przywitania kogoś znajomego. W podobny sposób można się też pożegnać.

- podczas pierwszego spotkania. Zarówno podczas pierwszego spotkania formalnego jak i w życiu codziennym spodziewany jest ukłon do 30°.

- aby pokazać, że szanujemy drugą osobę. Ukłon jest wyrazem pokory. To zawsze wskazuje na szacunek. 

- przed rozpoczęciem sportowych rozgrywek. Uczestnicy ukazują sobie nawzajem szacunek kłaniając się sobie. Zazwyczaj jest to płytki ukłon do 20°.

- podczas modlitwy. Japończycy wykonują ukłon górnej części ciała ukazując szacunek do bogów w świątyni Shinto.

- gdy chcesz ukazać duży szacunek swojemu nauczycielowi bądź trenerowi sztuki walki. Ważne jest również okazanie szacunku swojemu przeciwnikowi. 

- podczas podziękowań. W życiu codziennym naturalny jest lekki ukłon głową, gdy ktoś przykładowo przepuści nas w kolejce. Na japońskim weselu zaś popularne jest przemówienie do rodziców wygłaszane przez pannę młodą. Podczas takich sytuacji zazwyczaj dziękuje za udzielone jej wsparcie.

 - w odpowiedzi na aplauz. Typowym dla wykonawców przedstawienia jest głęboki pokłon jako odpowiedź na oklaski.

Ukłony podczas przeprosin

• Łagodne przeprosiny •

Łagodne przeprosiny stosujemy, jeżeli powodujemy niewygodę dla kogoś. Na przykład wtedy, gdy ktoś przytrzyma drzwi windy dla nas.

Ukłon: 10°

Co powiedzieć? Sumimasen - Przepraszam.

• Normalne przeprosiny •

Normalne przeprosiny stosujemy, gdy w jakiś sposób zdenerwujemy szefa.

Ukłon: 45° przez 5 sekund.

Co powiedzieć? Sumimasen deshita - Przepraszam za to, co zrobiłem.

• Poważne przeprosiny •

Załóżmy, że jesteś szefem firmy i wypuszcza ona na rynek wadliwy produkt. Wtedy stosujemy poważne przeprosiny - publicznie przyznajemy się do winy.

Ukłon: 45° od 15 do 20 sekund.

Co powiedzieć? Mōshiwake gozaimasen deshita - Bardzo mi przykro za to, co zrobiłem.

• Paniczne przeprosiny •

Załóżmy, że pracujesz jako kelner. Są miłe i złe chwile, ale te drugie jednak częściej. Cóż poradzić, gdy twoje dwie lewe nogi spowodują zrzucenie całego zamówienie klienta na jego nowe spodnie? No więc...

Ukłon: należy wykonywać ukłon 45° w kółko, aby pokazać swoją skruchę.

Co powiedzieć? Mōshiwake gozaimasen - Bardzo mi przykro.

• Bardzo poważne przeprosiny •

Są stosowane przez kogoś, kto dokonał jakiegoś prawnego wykroczenia i musi przeprosić ofiarę.

Ukłon z pozycji klęczącej.

Co powiedzieć? Makoto ni mōshiwake gozaimasen deshita - Chcę szczerze przeprosić za to, co zrobiłem.

ŹRÓDŁA:

google | tłumaczenie ze strony | informacje z książki: Japoński: Mów, pisz i czytaj.

Pozdrowienia od Yumi~

Pytania i zastrzeżenia w komentarzach.

PS: SooYeon, przestań oglądać ludzi jedzących banana z octem i weź się do pracy, ty kartoflu zapyziały.

130611: Hanbok - koreański strój narodowy.

Annyeong~!

Każdy kraj ma swoje obyczaje i symbole połączone z jego historią. W Korei jednym z najważniejszych symboli jest hanbok (한복), czyli tradycyjny koreański strój narodowy. Dla wszystkich Koreańczyków to powód do dumy. W przeszłości był noszony na co dzień, dzisiaj ubierany jest na różne święta. 

Skąd się wziął hanbok? Jedna z tez twierdzi, że jego początek można znaleźć w Chinach, które miały dawno temu głęboki wpływ na kulturę Korei. Z kolei inni sądzą, że inspiracją dla powstania hanboku był sposób ubierania się plemion koczowniczych. 

Hanbok pojawił się podczas panowania Trzech Królestw Korei (삼국시대) (Goguryeo, Beakje i Silla). Przeżywał wiele modyfikacji i w przeszłości odbiegał od wzoru, który znamy dzisiaj. 

Kiedyś przez hanboki można było odróżnić, do jakiej klasy społecznej należano. Dzieci i młode dziewczęta nosiły hanboki z kolorowymi rękawami utrzymane w jasnych kolorach. Ciemniejsze hanboki nosiły starsze kobiety i mężczyźni. Gdy któraś z kobiet zostawała matką, najczęściej zakładała jednokolorowy strój. 

Zależnie od okazji zakładano różne rodzaje hanboków. Wyżsi urzędnicy nosili danreong; podczas pogrzebu zakładano sangbok, a do ślubu wkładano specjalny strój. 

Dzisiaj Myeongeol hanbok jest wkładany podczas pierwszego dnia Nowego Roku; natomiast dol hanbok ubierają mali solenizanci z okazji swoich pierwszych urodzin - jest on pięciokolorowy. Hollyebok to nic innego jak ślubny hanbok; charakteruzuje się utrzymaniem materiału w jasnych kolorach. Na przyjęcie wydawane przez dzieci, by uczcić 61 urodziny rodzica, solenizant zakłada gaumgwanjobok, a solenizantka dangui. Inni zakładają wtedy hoegabyeon hanbok. Saenghawi hanbok to uproszczony tradycyjny hanbok, stworzony z myślą o codziennym użytku.

Hanbok ma osobne wersje zarówno dla kobiet, jak i dla mężczyzn. Kobieca wersja składa się z: 

- jeogsori, czyli górnej części hanboka. Charakteryzuje ją krótki krój i krzywe wykończenia;

- donjaeong, czyli białego kołnierza doczepianego do brzegu dekoltu; 

- otgoreum, czyli paska przewieszonego wzdłuż chimy;

- baerae - dolnej lini rękawa. Ma zaokrągloną linię;

- chimy, czyli zewnętrznej spódnicy kobiecej. Jest kilka rodzajów chimy: jedno- i dwuwarstwowa oraz wielowarstwowa; tong-chima ma przyszyty tył, a pul-chima osobny;

- beoseon, czyli pary współczesnych skarpetek.

Męski hanbok składa się z:

- gat, tradycyjnego kapelusza 

- durumagi, tradycyjnego płaszcza noszonego na specjalne okazje. Zakłada się go na spodnie i kurtkę;

- baji - dolnej części męskiego hanboka. Luźny krój baji został stworzony z myślą o swobodnym siedzeniu na podłodze. 

- khotsin, czyli jedwabnych butów z kwiecistym haftem.

Hanbok to nie tylko przepiękny ubiór. To także część historii Korei; odegrał on dużą rolę w kształtowaniu koreańskiej kultury. Mam nadzieję, że przybliżyłam wam choć trochę jego historię.

~Gwiazdy w hanboku~

SNSD

B2ST

N z VIXX

SHINee

G-Dragon z BIGBANG

Infinite

BTOB

4Minute

B.A.P

130606: Przywitanie Nowego Roku w Japonii | cz.1

NOWY ROK (oshōgatsu)

Nowy Rok jest jednym z najważniejszych japońskich świąt w roku. Obchodzi się go przez 3 dni - między 31/12 a 03/01.

PRZED 1 STYCZNIA

W Japonii to idealny czas dla odnowienia swojego życia. Na to jest przeznaczone specjalne przyjęcie - Bōnenkai (pożegnanie starego roku), które organizowane jest od połowy grudnia do Nowego Roku.

Samo przygotowanie się na Nowy Rok są jak wiosenne porządki w polskim domu. W Japonii takie “sprzątanie” nazywa się susuharai. Pilnuje się wtedy, aby rzeczy, które są niepotrzebne i związane z bardziej smutnymi wspomnieniami zostały spalone lub wyrzucone.  

Po drugie - jedzenie. To kluczowy element Nowego Roku. Na tę specjalną okazję przygotowuje się tradycyjny zestaw “osechi”. Potrawy stanowiące osechi mają swoje własne znaczenie.

Przygotowuje się także mochi (ryżowe ciasteczka) z zupą zōni i toso (ostre sake z ziołami).

Daidai to japońska, gorzka pomarańcza.

Jej nazwa oznacza "od pokolenia do pokolenia", co symbolizuje życzenia dla dzieci.

Datemaki jest słodkim, rolowanym omletem zmieszanym z pastą rybną lub tłuczonymi krewetkami.

Są symbolem życzenia wielu pomyślnych dni.

Kamaboko - ciasto z pieczonej ryby.

Kolor i kształt są przypomnieniem wschodzącego słońca Japonii i mają uroczyste znaczenie.

Kazunoko to po prostu ikra śledzia.

Ta potrawa symbolizuje życzenie bycia obdarzonym wieloma dziećmi w Nowym Roku.

Konbu jest rodzajem wodorostów.

Jest związany ze słowem “yorokobu”, który oznacza radość.

Kuromame - czarna soja (warzywna).

“Mame” oznacza zdrowie, więc sam posiłek symbolizuje prośbę o zdrowie w Nowym Roku.

Kohakunamasu, czyli czerwono-białe warzywo kuai.

Tai - czerwona ryba (okoń morski), symbolizująca pomyślne wydarzenie.

Tazukuri, le suszone sardynki gotowane w sosie sojowym.

Symbolicznym znaczeniem Tazukuri są obfite żniwa.

Zōni jest zupą z ciastek mochi i białego miso.

Nishiki Tamago to rolada jajeczna.

Jajko jest oddzielane przed ugotowaniem - żółtko symbolizuje złoto, a białko srebro.

Ebi - nadziane krewetki gotowane z sake i sosem sojowym.

(Przepraszam za zdjęcie, ale lepszego nie znalazłam >.<)

Po wyczyszczeniu domu i przygotowaniem potraw przychodzi czas na dekoracje. Charakterystycznymi noworocznymi dekoracjami są kadomatsu i shimenawa.

Shimenawa - jej zadaniem było odganianie złych duchów. Jest to

wisząca kompozycja ze słomy ryżowej i poskręcanego w zygzakowaty wzór papieru.

Kadomatsu - to trzy ostro przycięte bambusy związane słomą ryżową i gałązkami sosny. Uważa się, że jest to miejsce zamieszkania Toshigami (bóstwa dobrobytu i urodzaju). Zazwyczaj był ustawiony po obu stronach wejścia do domu.

Przed nadejściem Nowego Roku Japończycy składają bogom dary. Przykładowymi darami są: mochi, suszone daktyle, nasiona sosny, ryby, kwiatów i owoców.

Również jedną z tradycji jest wysyłanie kartek z życzeniami - tak zwanymi nengajō.

1 STYCZNIA

Joya-no Kane

W noworoczną noc w świątyniach buddyjskich z całej Japonii rozbrzmiewa 108 uderzeń dzwonów. Te uderzenia symbolizują w wierze Buddystów 108 ludzkich grzechów oraz uwalnianie się od 108 światowych pragnień dotyczących sensu i uczuć w każdym japońskim obywatelu. Japończycy wierzą również, że dźwięk dzwonów potrafi pozbyć się ich grzechów z minionego roku.

Hatsu-mode

Hatsu-mode jest pierwszym wyjściem do świątyni shintō. Wiele ludzi odwiedza ją po północy 31/12 lub w czasie dnia 01/01. Japonki często wkładają na tę okazję kimono.

Hatsu-hinode

Istnieje przesąd, który mówi, że aby najlepiej zacząć Nowy Rok trzeba ujrzeć pierwszy w roku wschód słońca, tak zwany Hatsu-hinode. By go ujrzeć, niektórzy Japończycy skłonni są wyjeżdżać na wybrzeża lub wspinać się na góry.

Innymi rzeczami, które mają specjalną “pierwszą” nazwę, wykonywane w dniu Nowego Roku, są między innymi:

- pierwszy sen (hatsu-yume)

- pierwsza wymiana listów(hatsu-dayori)

- pierwsza praca (shigoto-hajime)

- pierwsze ćwiczenie w praktyce (keiko-hajime)

- pierwsza ceremonia herbaciana (hatsu-gama)

Japończycy zwykli w wyjątkowy dzień Nowego Roku rozdawać dzieciom pieniądze - nazywa się to otoshidama. Niczym niezwykłym jest otrzymywanie przez nie kwot większych, niż 120$ - czyli około... 390 zł.

1 stycznia o poranku japońskie rodziny spędzają wspólnie czas przy modlitwie, w której dokonują noworocznych postanowień. Do tego używają specjalnej lalki, Darumy.

Wyróżniamy wiele ich rodzai, a każdy z nich ma swoje własne znaczenie. Czerwone oznaczają odwagę. Przynoszą szczęście, jest czymś, co nam gwarantuje przychylność losu i pomaga skupić się na postawionych sobie celach i dotrwać przy nich do końca. Białe są symbolem czystości duchowej, pokoju i harmonii. Wycisza naszą duszę, daje siłę i szlachetność. Fioletowe oznaczają długowieczność i wspomagają zdrowie. Pomaga w odchudzaniu. Żółte zaś - są naszym “ochroniarzem”. Zapewnia bezpieczeństwo i naszemu domowi, i nam. Jest on uosobieniem bliskiej nam osoby, którą chcemy ochraniać. Złote Darumy oznaczają bogactwo. Są też symbolem dobroczynności, a gwarantuje powodzenie i sukcesy finansowe. Zielony dba o otwarty umysł i energię, zaś czarny chroni przed klątwami i złymi demonami.

ŹRÓDŁA:

google | tłumaczenie ze strony

Serrrrrrrrdecznie pozdrawiam,

~Yumi